Katukina-wereldbeeld

De Noke Kuin staan ​​bekend om hun rijke culturele erfgoed en sjamanistische spirituele praktijken. Hoewel ze minder bekend zijn dan andere stammen zoals de Yawanawá of de Huni Kuin, delen ze hetzelfde wereldbeeld met hen, evenals dezelfde heilige medicijnen, bereid met geneeskrachtige planten uit de jungle.

De Noke Kuin hebben, net als hun naburige stammen, een diepe band met de natuur en een spiritueel bewustzijn dat ze ontwikkelen door het gebruik van Ayahuasca, een drankje gemaakt met psychoactieve planten, dat samen met Kambo, Rapé en Sananga bij ceremonies wordt gebruikt.

Mocha, spiritueel leider van de Noke Koi, spreekt zo over de spiritualiteit van zijn volk: “We leven met de voorouderlijke geesten van de geneeskunde: snuiftabak, ayahuasca, kambó, sananga en alle planten die onze voorouders voor ons hebben nagelaten. “Door ayahuasca kunnen we de geest van de ziekte zien en de energie voelen die onze familie aanvalt.”

“Het spirituele pad brengt een reiniging van het lichaam, de materie en het denken, het brengt licht voor alle mensen in de wereld, door die kracht reken ik erop dat je ons komt vergezellen met hetzelfde gebed, samen met het Noke Koi-volk. ”

Paje Peno, Noke Kuin-genezer en kenner van medicinale en heilige planten, zegt over snuiftabak dat het “een medicijn is dat onze mensen gebruiken om de energie te voelen, om te reinigen, om iets slechts uit ons lichaam te verwijderen, ook om slechte gedachten te verwijderen. en een positieve gedachte hebben.

We gebruiken dit medicijn ook om een ​​ziekte te genezen, maar ook om aan de geest te werken, om gelukkig te zijn, om liefde te voelen.”

“Als je rapé neemt, maak je verbinding, observeer je jezelf, kijk je naar je gedachten” “je begint goede dingen te denken voor je gezin en ook voor jezelf” – vervolgt de kruidkundige – “We noemen snuiftabak Romé Potó, wat betekent voelen en beter nadenken.”

“Er is geen specifieke tijd om het te gebruiken, maar het is gebruikelijk om het om zes of zeven uur in de ochtend in te nemen, en het is heel gebruikelijk om het drie keer per dag te gebruiken, ‘s morgens,’ s middags en ‘s middags. Degenen die er al erg aan gewend zijn, kunnen dit doen wanneer ze maar willen.”

Paulo Gómez, die een jaar in een Noke Kuin-gemeenschap woonde: “Kambó is een medicijn dat totaal anders is dan welk Westers medicijn dan ook. Als je naar de dokter gaat, heb je een snelle oplossing nodig, dus geven ze je iets om het probleem te laten verdwijnen.

Maar kambó is een kans om te kunnen werken aan datgene waarover je klaagt, omdat het in werkelijkheid niet de remedie is. Kambó geeft je de tools, de wil en het bewustzijn, zodat je beseft wat je ziek maakt en daarmee om kunt gaan.”

“De inheemse bevolking van Noke Kuin behandelt de kikker tenminste met groot respect bij het uitpakken van de kambo. Je steekt een stok over hun rug en er komt een beetje witte melk uit, dat is de kambo, en na het eruit halen van de kambo wordt de kikker achtergelaten op dezelfde plaats waar hij werd gevonden en van daaruit wacht hij uiteraard een tijdje en keert dan terug. om het te extraheren.

Het is zo erg dat deze kleine kikker heel volgzaam is, hij is niet bang voor mensen.”

Volgens de legendes van de Katukina-stam (Noke Koi) is deze kikker een zeer krachtig wezen dat hen meer dan 2000 jaar geleden door hun godheid werd gegeven, die hen leerde hoe ze hem correct moesten gebruiken en hen de nodige kennis gaf om te kunnen leven. kunnen overleven in een jungleomgeving, die soms erg vijandig kan zijn.

“Volgens het verhaal dat ze ons vertellen, waren zij de eerste stam die de kambo ontving, omdat de kambo niet werd ontdekt, maar hen werd geleerd. En de persoon die het hem leerde was zijn gids, zijn godheid, die zij Kokapin shari noemen.

Er wordt verteld dat er in de jungle een heel zieke vrouw was, die met geen enkel medicijn genezen kon worden. Vervolgens leerde dit wezen hen de kambo en leerde hen hoe ze het moesten toepassen, en hiermee konden ze de vrouw redden. De oorsprong van deze praktijk is niet goed bekend, maar er wordt gezegd dat deze meer dan 2000 jaar oud is”, besluit Paulo Gómez.

Lees verder:

Grondgebied