Farmakologia Tepezcohuite/jurema
Działanie psychoaktywne
Do opisania substancji wywołujących zmiany w ludzkim umyśle zastosowano kilka terminów: psychotropowe, halucynogenne, psychomimetyczne, psychodeliczne i wiele innych.
Najnowszym terminem, którego będziemy odtąd używać, ponieważ uważamy go za najwłaściwszy, jest enteogen („zawierający istotę lub inteligencję”), ukuty w 1978 roku przez grupę naukowców pod przewodnictwem Gordona Wassona (Mota i Barros, 2002 ).
Mechanizm akcji
DMT podawane doustnie jest hamowane przez działanie monoaminooksydaz (MAO), enzymów znajdujących się w mitochondriach, które katalizują eliminację grupy aminowej. Aby DMT po podaniu doustnym wywołało efekty psychoaktywne, konieczne jest spożycie także substancji zawierającej inhibitory MAO (takiej jak β-karboliny).
Tylko niektórzy autorzy donieśli o wykryciu obecności β-karbolin w Mimosa tenuiflora (Meckes-Lozoya i in., 1990).
Ott wskazał w 2002 roku, że w ekstrakcie jurema preta mogą znajdować się inhibitory MAO, niezbędne do wyjaśnienia obserwowanych efektów.
Krótko po komentarzu Otta, w 2005 roku, w ekstrakcie Mimosa hostilis/tenuiflora wyizolowano nowy związek o nazwie „Juremamina”; nowa klasa fitoindolu, która może wyjaśniać zgłaszaną doustną aktywność DMT w Juremie bez dodatku IMAO.
Vepsäläinen, Jouko J.; Auriola, Seppo; Tukiainen, Mikko; Ropponen, Nina i Callaway, JC (2005)
Aktywność przeciwbakteryjna
Za większość jego aktywności przeciwdrobnoustrojowej odpowiadają prawdopodobnie garbniki (Meckes-Lozoya i in., 1990b).
Działanie przeciwzapalne i lecznicze
Tellez i Dupoy de Guitard (1990) wykazali skuteczność M. tenuiflora w miejscowym leczeniu egzemy (w stężeniu 10%), a także w leczeniu stanów zapalnych (w postaci suszonego proszku z kory) u ludzi.
Wykazano również, że jest skuteczny w gojeniu ran (Dupoy de Guitard, 1990).
Wtórne metabolity Mimosa tenuiflora / hostilis
Alkaloidy: Z Mimosa hostilis/tenuiflora wyizolowano dwa alkaloidy indolowe: N, N-dimetylotryptaminę (DMT), a także 5-hydroksytryptaminę oraz (Meckes-Lozoya i in., 1990a).
W 2005 roku Vepsäläinen i wsp. wyizolowali nowy fitoindol (yuremaminę) z kory łodygi Mimosa tenuiflora / hostilis.
Chalkony: Stwierdzono obecność dwóch chalkonów: kukulkan A i kukulkan B (Camargo-Ricalde, 2000).
Steroidy i terpenoidy: Z kory łodygi Mimosa hostilis/tenuiflora wyizolowano trzy steroidy: (Anton i in., 1993).
kampesterol-3-O-beta-D-glukopiranozyl
stigmasterol-3-O-beta-D-glukopiranozyl
beta-sitosterol-3-O-beta-D-glukopiranozyl
Zidentyfikowano także trzy saponiny: mimonozyd A, mimonozyd B i mimonozyd C (Anton i in., 1993).
